Πώς το καταλαβαίνουμε και τι κάνουμε για να το αλλάξουμε
“Αυτό είναι δύσκολο μιας και υπάρχει πληθώρα θεραπευτικών προσεγγίσεων και ένας ασθενής δεν θα μπορούσε να το κρίνει. Βεβαίως ένας κανόνας είναι ο έξης: ρωτήστε και ενδιαφερθείτε για διαδικασία της θεραπείας, και εάν αισθάνεστε πόνο ή άσχημα κατά την διάρκεια της θεραπείας ενημερώστε τον θεραπευτή σας.
Υπάρχει μια μεγάλη γκάμα ειδικών χειρισμών (ανατάξεων) που μπορεί να χρησιμοποιήσει ο Χειροπράκτης, ανάλογα με την ηλικία, τη φυσική κατάσταση του ασθενούς και το είδος του προβλήματος. Όλες όμως στοχεύουν στη διόρθωση των μηχανικών προβλημάτων και την αποκατάσταση της σωστής λειτουργίας της σπονδυλικής στήλης και γενικά του μυοσκελετικού συστήματος.
Επρόκειτο για μια πρωτόγονη εφαρμογή της αρωματοθεραπείας, την οποία μπορείτε να την διδαχθείτε στην ειδική εκπαίδευση της σχολής μας, η οποία προσφέρει εκπαίδευση και στην βοτανοθεραπεία. Το άρθρο συνεχίζεται παρακάτω.
Δεν είναι μόνο εναλλακτική αντιμετώπιση της συμβατικής ιατρικής, αλλά μία συμπληρωματική αντίληψη της υγείας που προσθέτει στον ασθενή ανεκτίμητη βοήθεια προ μιας website ολοκληρωμένης δυνατότητας θεραπείας του.
Στοχεύει όχι μόνο στην πρόσκαιρη ανακούφιση των συμπτωμάτων, αλλά στην ουσιαστική αντιμετώπισή τους μέσα από τη διόρθωση της αιτίας που τα δημιουργεί.
Ι. Κιουμής: Ο κορωνοϊός σήμερα - Γιατί τα τεστ βγαίνουν αρνητικά
Γι΄αυτό επαναλαμβάνω ότι είναι πολύ σημαντικό ο ασθενής να ενημερώνεται με τη σωστή διαδικασία για διάγνωση και θεραπεία, ώστε να μπορεί να αναγνωρίσει εγκαίρως τυχόν κακές πρακτικές.”
χ. στη γνάθο, πρόβλημα για το όποιο κάποιος δεν θα σκεφτόταν να επισκεφτεί οστεοπαθητικό.”
Οι καλοί φίλοι φέρνουν καλή ψυχολογία [ελληνική μελέτη]
Ο χρόνος που χρειάζεται σε κάθε περίπτωση εξαρτάται από πολλούς παράγοντες: από το ίδιο το άτομο, το είδος και τη διάρκεια του προβλήματος, την ηλικία και τη ψυχολογική κατάσταση του ασθενούς, τυχόν τραυματισμούς, τη διατροφή, το περιβάλλον του, τον τρόπο ζωής και τις συνήθειές του.
Σκοπός του ήταν να ενεργοποιηθεί έτσι ο μηχανισμός αυτό-θεραπείας του πάσχοντος. Επέμενε δε ότι «ο οστεοπαθητικός δεν ήταν ποτέ άμεσα υπεύθυνος για την ίαση. Απλώς λειτουργούσε ως ενδιάμεσος μεταξύ του ασθενούς και της δημιουργίας που ενεργούσε ανεξάρτητα.»
Αυτό είναι κάτι που δυσκολεύει την δική μου δουλειά, γιατί όταν έρθει σε μένα, πλέον το πρόβλημα έχει γίνει χρόνιο και η αντιμετώπιση του είναι πιο μακροχρόνια.”
. Το ίδιος έτος απέκτησε δύο Πιστοποιήσεις Εξειδικευμένης Επιμόρφωσης από το ΕΚΠΑ, ως